Рафаэль Сафин. Тол ҡатындар һәм аяҡһыҙҙар бейеүе

ТОЛ ҠАТЫНДАР ҺӘМ АЯҠҺЫҘҘАР БЕЙЕҮЕРафаэль СафинКүргәнем бар минеңТол ҡатындар бейегәнен45-тә – Еңеү көнөндә.(О ул бейеү! Ул дауыллы бейеүКүҙ алдымда минең бөгөн дә.)Сәсрәп тора улар бейегәндә,Күктә түгел, залда ут-йәшен.Күңелдәре – ярты-йорто бәхет,Етем яҙмыш өсөн тулышҡан,Бейей улар арып йығылғансы,Ләғнәт уҡып ҡанлы һуғышҡа.Күргәнем бар минеңАяҡһыҙҙар бейегәнен45-тә – Еңеү көнөндә.(О ул бейеү! Ул ажарлы бейеүКүҙ алдымдан китмәй бөгөн дә.)Матур баҫа белмәй улар, ләкинКүр, уларҙа күпме ут яна!Йөҙҙәрендә – шатлыҡ, күҙҙәрендәӘле булһа нәфрәт һаҡлана.Ышанмайым: өҙөлөп ҡалған аяҡОнотолалыр яйлап, тигәнгә.Туҡ-туҡ – гүйә, шулай раҫлай уларЕңә барыу көсөн тормоштоң.Күргәнем бар... сығып киткәнем бар,Ауыр һулап байрам залынан.Ах, күрмәһәм ине шул бейеүҙе,Ах, күрмәһәм ине яңынан!