Йәндәй күргән йәшлегең бит
Хуш бул, тиеп ҡул болғай.
Ҡалған эшкә ҡарҙар яуған,
Ә ваҡытмы? Толпар бит ул,
Ә ваҡытмы? Дошман бит ул,
Февраль айы ҡыштың ҡойроғо,
Ҡышым ҡаса — күктәр бой(о)роғо.
Тыпырсынып ҡуйҙы Таналыҡ,
Таңдан сырылдашты турғайҙар,
Дәрттәр шытты, күңел – туғайҙа.
Бөтә донъя шартлар бөрөләй,
Тик ҡыш ҡына көндөҙ илай,
Аҙаштырҙым бесәй балаһын,
Әйҙә, намыҫ йәнде талаһын,
Аҙаштырҙым бесәй балаһын.
Көтөп булмай бит һуң бер өйөр,
Кем иркәләр уны, кем һөйөр.
Тамағымда ҡалды бер төйөр.
Көтөп булмай бит һуң бер өйөр.
Аҙаштырҙым бесәй балаһын –
Иң матурын, йомшаҡ, алаһын.
Уйлап һөйләй белмәгәнгә микән,
Көйләй белмәгәнгә сит көйҙө,
Күп әҙәмдәр менән борсаҡ бешмәй,
Ҡанаттарым минең күп көйҙө.
Тура юлдан йөрөп, тура әйтеп,
Белһәм дә мин яҡшы, белгем килмәй
Нисек булғанлығын «тура»ның.
Дөрөҫлөктәр эҙләп табалманым,
Әммә ләкин таптым үҙемде –
Борсаҡ ҡайғыһы юҡ, һаман әле
Әйтә бирәм йөрәк һүҙемде.
Күкте һыҙған йондоҙ шикелле
Йөрәгемде һыҙып үттең дә,
Ирендәрҙән наҙлап үптең дә –
Бөгөлдөм дә төштөм тал һымаҡ
Тамуҡ даръяларын гиҙәмен,
Буп-буш ҡалған яңғыҙ һал һымаҡ —
Ҡара ҡарға — ҡар-р, ҡар-р!
Ҡырҙа торһон хатта йыр ҙа.
Булһам да гел мең ямаулы.
Тормошомда тик бер терәк,
Ҡырҙа торһон йыр ҙа, ҡыҙ ҙа.
Илебеҙ юҡ, динебеҙ юҡ беҙҙең,
Ярлылыҡтан аңҡы-тиңке булып,
Аҙаша бит халҡым, һаман-һаман
Был хәлдәргә нисек түҙергә һуң?
Яһаясаҡтар бит көндән төн...
Башҡортом, тип, һыҙып яна-яна,
Әйләнермен тиҙҙән күмергә.
Теләгем шул: ишетелһен аҙан,
Илткән саҡта мине күмергә.
Күнгәндер ҙә, һүнгәндер ҙә
Күнгәндер ҙә, һүнгәндер ҙә
Был шиғыр тәрән китмәксе,
Бурандарға ҡаршы бармағас,
Ғүмер буйы тоғро ҡалмағас.
Булған булмышыңды ялмағас.
Бер ни ҙә юҡ мәңге ҡалыр,
Тынлыҡтың да үҙ тауышы була,
Тыңлап-тыңлап күңел шомға тула.
Шау-шыуҙан да шау-шыуыраҡ тынлыҡ
Ҡолаҡ шаулай башлай тынлыҡ тыңлап.
Тынлыҡтың да үҙ тауышы була,
Тыңлап-тыңлап юҡтан күңел тула.
Ташламаһын мәңге беҙҙе шау-шыу:
Төрлө тауыш, уйнап- көлөп шашыу.
Бәләләргә бик күп тарыным,
Көҙгө урман кеүек һарымын,
Бәртөк шырпы көткән дарымын.
Кеше кеше инде һәр ваҡытта,
Кеше түгел бит ул тимәгеҙ,
Кешелеген юғалтһа ла кеше
Ҡаты бәрелмәгеҙ, теймәгеҙ.
Хата аҙым яһағандыр, бәлки,
Ауыр һүҙҙәр ташламағыҙ берүк,
Кеше кеше инде һәр ваҡытта,
Кеше түгел бит ул тимәгеҙ.
Яҙа баҫып сайҡалғанда кеше,
Ҡолатмағыҙ уны, теймәгеҙ!
Тынып ҡалды, шымып ҡалды,
Йәшел болон — ташлы юлға,
Көндәр төнгә бәйләнделәр.
“Ҡапыл тотоп бәйләһәләр?”