Йәйҙең аяҙ көнө. Киң офоҡтар
Шундай сихри төҫкә буялған!
Йәйҙең аяҙ көндәрендә мәңге
Һыҙат-һыҙат торған тау ҡоймаһы
Мансылғандай ҡуйы йәшелгә.
Шул ҡоймалар ҡуйынында ғына
Йән йылыһын тойоп йәшәлә.
Тау өҫтөнән елдәр сигеү сигеп,
Һуҙып ҡуйған аҡһыл ҡорғанын.
Хәсрәттәргә, тимәк, сәбәптәр юҡ,
Тыуған ерҙә тыныс торамын.
Юғарыла нурлы күгем балҡый,
Төпһөҙ зәңгәрлеккә һыланып.
Зәңгәр бейектәрҙә ҡабына ла
Таба алмам инде алыҫтарҙан
Йәйҙең аяҙ көнөмө ул, әллә
Башҡортостан элгән әләмен?!
Баҫып торам, Башҡортостан.
Хәтерләтә Оло Башҡортостан
Рәсәй картаһында ҙур усты.
Урал тауы, ғүмер һыҙатындай,
Һөйләй кеүек оҙон тарихты.
Ошо усым башҡа халыҡтарға
Заманында ихлас ҡул ҡыҫты.
Башҡорт, татар, урыҫ араһында
Һаҡлай бөгөн тоғро дуҫлыҡты.
Ауыр мәлдә тәрән яра алып
Ҡанаһа ла, түҙгән шул усым.
Илдең йөрәгенә һис ҡасан да
Үткәрмәгән дошман ҡылысын.
Хеҙмәт ҡоралынан ҡот ҡуна.
Шул усыма серле ҡурай ятҡан.
Тынмаҫ ҡурайынан моң тама.
Ул бәүелткән, етәкләгән мине,
Асҡан миңә тормош һуҡмағын.
Сит яҡтарҙан гел һағынып ҡайтам
Туған ватанымдың ҡул усына
Тап төшөрмәү – изге бурысым.
Көн дә миңә оло ырыҫ бирә
Башҡортостан тигән мул усым!
Төрлө яҡҡа ташлай яҙмыш еле,
Әммә ауылым янындағы һуҡмаҡ
Төп юл булып ҡала йөрәктә.
Бәпкә үлән дә ул шыттырманы,
Ул бит көн дә бәпес үҫтерҙе.
Тирәһендә атыр гөл-сәскәләр
Шул һуҡмаҡтан индем урманыма,
Аҙашырмын тип һис ҡурҡманым.
Шул һуҡмаҡтан атлап ҡына, гүйә,
Сығам хәҙер тормош урманын.
Шишмә эргәһендә һуҡмаҡ бауы
Шул саҡ миңә асып биргән бит ул
Тура юлдан яҙмай барам бөгөн,
Тормош һуҡмағына әйләнгәнгә
Бала саҡта үткән һуҡмағым.
Һуҡмағымды ҡый үләндәр баҫһа,
Милләтемдең юлы өҙөлөрҙәй,
Таҫма-һуҡмаҡ ҡалһа өҙөлөп.
Ул булмаһа, заман урманында
Халҡым нисек хаҡ юл һаласаҡ?!
Ул юғалһа, тел-моң шишмәләрен
Нисек халҡым таба аласаҡ?!
Тик тапалмай ятҡан һуҡмаҡ эҙе
Һәм мин, сабый сағымдағы кеүек,
Сылтырай шишмә, шаулап ҡуя урман.
“Бер саҡ бында ҡабат һуҡмаҡ ярыр
Башҡорт сабыйының тәпәйе!”
Гөл-сәскәләй үҫкән йөрәккә.
Хеҙмәт өсөн рәхмәт көтмәй
Һәм ҡыҙыҡмай исем-шөһрәткә.
Наҙанлыҡҡа, хурлыҡ, золомға.
Тыуған ере, гәзиз илендә.
Йылдан-йылға, көндән-көнгә
Ә гөлдәр бит – ул ни бары
Ниндәй бәхет, елдәр наҙлап
Наҙлы гөл бөтмәҫ йәм ҡоя –
Йәйғор сыға – күҙҙәреңдең