Зарина БАҒЫШАЕВА-НӘЗИРОВА
Ҡот-йылыһын һаҡлар һәр саҡ
Ҡасандыр бит ул да йәш булып
Һөйөнгәндер күреп ҙур йорттарҙың
Тын кистәрҙә балҡып тороуын.
Йән дуҫтары менән көлөшкәндә,
“Ошо ерҙә, ҡыҙым, элегерәк,
Бар ине, – ти, – бик шәп магазин.
Шунан алдыҡ тәмле керәндил,
Перәниктәр – бары нисә тин...”
Ошо һөйләшеүҙе һүткәйне...
Әсәкәйем! Ҡасан ғына икәү
Өфөм урамынан үткәйнек...
Барыһын да... Барыһын да хәҙер
Тик иҫләргә ҡала һағынып.
Бел, Өфөмдә, әсәй һинең йондоҙ
Дәртләндерә мине, ҡабынып.
Эх, шул мәлгә бер ҡайтырға
Эх, бер көнгә ҡайтһын ине
Берҙән-бер ҡустым Данияр,
Ҡамауынан ҡасып таш йорттарҙың,
Беләм, һиндә көс-дәрт алырмын да
Күңел тыныслығы табырмын.
Эй, Һабырым, минең Һабырым,
Осрашыуҙы көтәм, сабырмын.
Атай йорто биргән наҙ-йылынан
Күкрәп бер саҡ сәскә атырмын.
Йәшәй тиҙәр, вәт, хикмәт!?
Гүйә бер ҙур концерт һымаҡ
Бер саҡ юлдар һиңә илтте –
Кемдә – ғәйеп? Үҙ гөлдәре
Тәртип булһа үҙ донъяңда,
Гөл-сәскәләр китер балҡып,
Тырыш, эшлә, йәлләмә көс –
Шикләндертә... Дөрөҫмө һуң
Ҡулыңдан килә бит, кешем,
Шик-шөбһәнең сырмау-ебен,
Ҡором йоҡһа, ныҡ йоға шул –
Нахаҡ һүҙҙәр, ҡором кеүек