Шул таҡтаташ килһә телгә;
Ғаләм күрер һәйкәл ҡуйҙың.
Һин башҡорттоң рухи шаһы,
Һәр бер йылың буран булып.
Хаҡлыҡ менән аҡланғанһың.
Барыбер, тип, урап ҡайтыр.
Оҙаҡ йылдар һыу аҫты крейсерында механик булып
хеҙмәт иткән мичман Фәнил Яманаевҡа
Бер кем белмәҫ походтарҙа,
Үпкә тотмай һис бер кемгә.
Диңгеҙ формоң һалһаң да һин,
Ҡулдарыңда – моңло ҡорал.
Һин йырлаһаң, һин уйнаһаң –
Ҡотҡарыр, тип, тик матурлыҡ.
Рәссам булып, йырсы булып
Ҡылаһың һин тик батырлыҡ.
Һин ҡалаһың мәңге йәш булып
Йемен илселегендә эшләгәндә һәләк булған йәш дипломат
Айҙар Тойғонов иҫтәлегенә
Ғүмер буйы дуҫлыҡ тиеп янған
Олатайҙар юлын ҡыуғайның.
Йәшәп туймаҫ яҡты донъяларға
Ил өмөтө булып тыуғайның.
Кем уйлаған һәләк булырыңды
Ер ситендә – алыҫ Йемендә.
Атаң-әсәң ҡаршы булмағайны,
Йөрөһөн, тип, донъя имендә.
Бөгөн бына туған мәктәбеңдә
Һуңғы ҡыңғырауҙа торҙоҡ беҙ.
Һинең йәшлек булып балҡый йәштәр,
Йәшле күҙҙе ситкә борҙоҡ беҙ.
Туған мәктәбеңдә таҡтаташҡа
Ләкин ташҡа түгел ошо исем
Беҙҙең йөрәктәргә уйғандай.
Өнһөҙ илап, асыҡ белгәндә лә,
Күҙ йәшенән инде файҙа юҡ.
Ер йөҙөндә бөгөн кем иламай
Ҡайғыһыҙҙар бөгөн ҡайҙа юҡ.
Әрнеүҙәрҙе ҡабат яңыртабыҙ
Тонған күҙгә тағы йәш тулып.
Был аҡылһыҙ ҡарт донъяла, ҡустым,
Һин ҡалаһың мәңге йәш булып.
Вафа Әхмәҙиевтың тыуыуына 75 йыл тулғанда
Һин үҙеңсә булдың һәр саҡ,
Мин көс алдым һиңә барып.
Бер ҡараһаң – йөҙйәшәр ҡарт,
Йөҙйәшәр ҡарт, бала булып
Һүҙҙең бәҫен, һүҙ ҡәҙерен.
Һүҙгә булған һинең ҡәҙер.
Әллә әкиәттән сыҡтың инде,
Ҡара туҙан ярып, саң ярып.
Бик боронғо исем ҡайҙан тыуған,
Әйт, яҡташым Фәнзил Санъяров?
...Элек ғәрәптәрҙә хәрбиҙәрҙең
Батырҙары санжар булғандар.
Шуны асыҡланым бөгөн һиңә
Олатайҙарыңдан тотҡандыр борон,
Батырҙарҙың булып батыры.
Улар был исемде ғорурланып,
Йөрөткәндер шаҡтар ҡатырып.
Ниңә уны иҫкә төшөрҙөм мин,
Тиккә түгел, хәтерләргә теләп,
Ниндәй ҡан аҡҡанын ҡанында.
Ҡайҙа ғына һине ҡуймаһындар –
Тиҫтәләрсә йылдар уҡыттың.
Нисек итеп һин дөрләтә алдың
Хатта бер һөнәр ҙә юҡтыр һымаҡ
Һинең ҡулдарыңдан килмәгән.
Тыумыштан уҡ шулай итеп һине
Бына Фәнзил фән эйәһе икән,
Түгел фәнде тартып алырлыҡ.
Бер кем бөгөн аптырамаҫ һиңә,
Эштәр ҡылһаң хайран ҡалырлыҡ.
Юҡҡа ғына түгел санъяр булып
Тотонғанһың “Урал-батыр”ға:
Тейеш, тиеп, мәңге бөтмәҫ рухы
Донъя күҙ алдында балҡырға.
Әйтер нәмә шундай күп булғанда,
Һүҙҙәремде нисек бөтөргә?
Бөгөн ҡала һинән көтөлмәгән
Илһам килмәгәнгә зарланалар
Ул берәүгә тик яҙҙарын килә,
Ул бит һауа һымаҡ һәр саҡ кәрәк,
Кәрәк айҙар, йылдар буйына.
Килһә беҙгә һис китмәҫкә килһен,
Ут өҫтәргә һәр кем уйына.
Бары ла бар һымаҡ ине беҙгә,
Донъя теүәл һымаҡ элек тә.
Бөтмәгәнбеҙ икән белеп тә.
Эше лә бар, ашы ла бар һымаҡ,
Көн артынан көндәр уҙҙылар.
Уҙырҙары инде уҙып китте,
Үҙ йүнебеҙ үҙебеҙсә күрҙек,
Бер кем беҙҙе арттан этмәгән.
Элек нимә етмәгәнен белдек,
Белдек беҙгә илһам етмәгән.
Тиндәребеҙ араһында хәҙер
Тиң булырбыҙ хаҡлы, иң һанлы.
Сөнки беҙгә илһам бирер кеше
Нәшриәт бит хәҙер Илһамлы.
Йырлатһын да, бейетһен дә, әйҙә,
Тыуыр көндәр көс өҫтәһен беҙгә,
Барыһы ла хәҙер үҙебеҙҙән,
Әллә кемдән юҡ һис көтәһе.
Илһамланып тотонайыҡ бергә,
Илһам килгәс булыр бөтәһе.
Тарих дөрөҫ булһын, тиеп,
Ғүмерлеккә маҡсат ҡуйҙың.
Буй етмәһә – уй етә, тип.
Етмәҫ ере юҡ, тип, уйҙың.
Һинең асҡан, тапҡандарың;
Мең рәхмәтле башҡорт ере.
Фәрит Иҫәнғолов иҫтәлегенә
Һинең тыуған ауыл Ҡарлыманбаш
Ҡарбаш булып йөрөй халыҡта.
Беҙҙең ауыл менән гел дуҫ йәшәй,
Ҡыҙҙар биреп, ҡыҙҙар алып та.
Өс саҡ(ы)рым ара, шуны уҙып,
Ерҙә күпме юлдар һүтелгән.
Ғүмер буйы ҡасан ҡайтһаң-китһәң,
Һинең менән байтаҡ бергә ҡайтып,
Тыуған нигеҙендә ултырҙыҡ.
Бөгөн һинһеҙ килеп туҡтау ғына
Күңелдәргә һағыш тултырҙы.
Мәңге һағынырлыҡ ағай инең,
Һағыш бөтмәҫ нисек итһәк тә.
Һин мәңгелек ағай булып ҡалдың,
Һинең йәште үтеп китһәк тә.
Күп ағайҙар һағындыра бөгөн
Йыш-йыш таянысһыҙ ҡалһаҡ та.
Әллә ниндәй ышаныстар тыуа,
Юлда һәр саҡ тоғро юлдаш инең,
Рухташ инең рухлы йырҙарҙа.
Яҡуттарға тиклем бергә барҙыҡ,
Донъя матур иркен йылдарҙа.
Хәҙер күрһәң – донъя танымаҫлыҡ,
Хәҙер бөттө тормош буталып.
Тарҡалыштыҡ беҙ ҙә, көн итәбеҙ
Бары үткәндәрҙән ут алып.
Тыуыр көндәр һаман төҫһөҙләнә,
Өмөт тә юҡ хәҙер, юҡ шатлыҡ.
Ерҙә берәй яҡшы кеше күрһәм,
Гел ҡарайым һиңә оҡшатып.
Шундай уйҙар килә сал башыма,
Ҡарҙай сәсем елгә туҙғанда.
Утлы тәҙрәләрҙән ут аламын,
Ҡарлыманбаш, һинән уҙғанда.
Юрий Андрианов иҫтәлегенә
Артыҡ оҙон инең бөтәбеҙҙән,
Һин бер башҡа булдың юғары.
Миңә һәр саҡ оло бәхет ине
Кеше оҙон булмай, бейек була,
Оҙонһоң тип мин шаярттым һине,
Өмөт итмәй бер ҙә сауапҡа.
Кешеләрҙең бейеклеге өсөн
Тыуғайның һин, яндың ғүмергә.
Ҡаршы елдәр нисек иҫмәһендәр,
Теләмәнең һис тә һүнергә.
Артыҡ дөрөҫ, артыҡ тура инең,
Эстән генә гел борсола инем,
Көс килмәҫме, тиеп, үҙеңә.
Артыҡ һүҙен артыҡ ҡабатланым,
Улар дуҫта артыҡ тойолғас.
Үртәй хәҙер ғүмер олононоң
Йәшел япраҡтары ҡойолғас.
Иң юғары бейеклектә булған,
Һинең шулай ғүмер итеүең.
Бөтәһенән артыҡ һыҙландыра
Һинең артыҡ иртә китеүең.