Майҙа бешкән бауырһаҡтай,
Ҡурҡыр инем. Һәм белмәһә,
Өндәшһәләр башҡорт телендә
“Яратам һине”, – тип бышылдаһа
Һөйгән йәрем саф башҡортса,
Йәйғор ҡалҡа ҡышҡы көндә,
Күбәләктәр оса баш осомда.
“Әсәй” тиеп ҡыҙым өндәшһә
Тойған кеүек булам үҙемде
Һәр бер һүҙе туған телемдең
Тартып ҡуя күңел ҡылымды.
Ул – музыкант, мин – ҡоралы
Телем бәйләй олатайҙар менән,
Улар рухы миндә мәңгелек.
Өндәшәләр миңә тыныс ҡына:
“Ҡурҡма, ҡыҙым, беҙ килдек”.
Һин – ул беҙ, бер тел аша
Юйҙыҡ ваҡыт, ара сиктәрен.
Көслө итә һине тамырҙарың,
Һаҡлап баҫҡан Урал түбәһен.
Сал иренем менән баламды –
Арт яланғас саҡта илһөйәрлек –
Күккә сөйәм йүнһеҙ башлыҡты.
Телевизор буш хәбәрҙәр менән
Тултырам ҡорһаҡтағы бушлыҡты.
Эсе ҡыуыш, шәхесенән яҙған
Әҙәм заты буп-буш тирелә.
Өнһөҙ быуын, һүҙһеҙ халыҡ.
Ғәмһеҙлек йотҡан йыландың
Аҡ бөркәнсек япҡан битенә.
Бөҙрә башын терәп мендәргә
Арбалыпмы сәйер ҡунаҡтан,
Нурға сумған төнгө бүлмәне
Ишегемә биктәр һалдым да,
Ҡанаттарын йыртып йәшерҙем.
Илһам менән бергә йәшәрмен.
Йондоҙҙарға белмәй осорға?
Барҙыр уның менән йыһанда
Көттөм мин дә, асып тәҙрәне –
Китабыңдың төп геройы түгелмен,
Һинең талантың да уртаса.
Көйһөҙ ҡәләмеңде ҡыҙыҡ сюжеттар
Алдап ҡаса, нөктә ҡуймайса.
Йырҙарыңда минең хаҡта юлдар юҡ,
Көйҙәре лә ятмаҫ ҡолаҡҡа.
Бығауына хатта илһам аҫ(ы)лыныр,
Алһаң уны көсләп ҡоллоҡҡа.
Рәсемдәреңде миңә арнамайһың,
Төҫтәренән күңел болғана.
Тырышлығың минһеҙ тормошоңда
Һүнгән йондоҙҙарға юл ғына.
Картуф сәс һин, миңә бағышлап,
Сәй яһарһың усаҡ яҡтыһында,
“Үәт, булғанмын, – тиеп, – диуана!”