Ҡояш балҡығанда йондоҙ эҙләп,
Йондоҙҙарҙа күҙләп ҡояшты,
Эҙләгәнен таба алмай ҡалғас,
Бәхет юҡ,тип берәү алдашты.
Сәскә булһа әгәр һалҡын ҡышта,
Ҡарҙар яуһа әгәр йәйҙәрҙә,
Иң бәхетле булыр инем,тине,
Булыр инем,тине,әгәр ҙә...
Бәхет нурым ҡалған үткәндәрҙә...
Киләсәктә көтә бәхәтем...
Ниңә бөгөн йәшәмәйһең,тинем,
Бәхетеңдең тойоп рәхәтен?
Бәхеттең бит үҙ миҙгеле булмай,
Артыҡ сәбәп уға кәрәкмәй.
Өркөтөрһөң уны тотам тиһәң –
Бәхет бер гүзәл күбәләктәй.
Һәр кешенең күңеленә ҡуна
Был күбәләк Ергә тыуғас та.
Нескә күңеллеләр уны тоя,
Ә иҫәрҙәр эҙләй һаман да.
Бәхет ята һинең күңелеңдә,
Ыҙаланма эҙләп сит яҡтан.
Тоя белеп өйрәнергә кәрәк,
Тик шунда бәхетең атыр таң.
Тоя белһәң бәхет-күбәләктең
Тын алышын,ҡанат ҡағышын,
Эй,күңелең, шашыр,күккә ашыр
Онотоп бар булған һағышын!
Һәр бер көндә,һәр бер ваҡиғала
Күрә белһәң әгәр матурлыҡ,
Бәхетеңде тоя беләң,тимәк,
Һиндә йәшәй, тимәк,яҡтылыҡ!
Ниндәй йәмле,илаһи мәл ине:
Сыҡ та төн сатында балҡып торған
Моңһоу айҙың сағыу нурын кис!
Бөтә ҡайғыларың,шик һәм ҡурҡыуҙарың
Ҡалыр ине бары сафлыҡ,бәхет –
Тыуғанһыңмы Ергә яңынан?!
Ниндәй йәмле,илаһи мәл ине.
Күҙҙән йәштәр аҡты, мөлдөрәп:
Моңһоу айҙың нурын кисмәй ҡалдым –
Ҡайғым шаша,йәнем өҙгөләп.
Әгәр бөгөн, тау артына сығып,
Алһыу таңға ҡулым болғаһам,
Танымаҫ та ине.... Элек баҡҡан
Һил күңелем бөгөн ғауға һәм
Юҡ-бар әрнеүҙәргә сорналған да
Баштан аяҡ килгән. Буталған.
Ҡараштарым инде таңдар аша
Үҙ үҙемә табан уҡталған...
Күҙҙәрендә,һайрауында ҡоштоң
Был ҡағыҙға һыймай уйым...
Китеп барам,шығыр-шығыр...
Әйтер һүҙҙәр бөтөнләй юҡ...
Ҡәләм яҙа һиңә сәләм...Туҡ...туҡ...
Күп нөктәләр...юҡ өтөрҙәр...
Һыуыҡ елдәр сикәләрең үбеп
Оялтҡан да йөҙөң ҡыҙартҡан.
Шул ал йөҙөң күккә осорған да,
Шул ал йөҙөң йәнем һыҙлатҡан.