Кем — башҡалар иҫәбенә...
Тыуған ерҙә тарып йөрөгәнсе
Хәйерселек тигән йәбергә,
Аяҡ тартмаҫ борон ҡәбергә —
Сығып китә ирҙәр Себергә.
Ағастар гел ылыҫ, ҡырыҫ яҡта
Туңған ерҙә уңа, тыуған ерҙә
Ер яралған дәүер ҡатламдарын,
Уйламайҙыр тик үҙҙәрен генә,
Уйлайҙарҙыр илдең көрлөгөн.
Һынай заман кемдең кемлеген.
Тыштан ғына һалҡын күренә ул,
Себер ере — эстән ут-ялҡын.
Һаҙлыҡтарға батып, туңып-ҡатып
Йөрөһәң дә, Себер — үҙ, яҡын.
Тыуған ерҙә арып йөрөгәндә
Тамаҡ ялына ла эш тапмай,
Атайлығын ирҙең, ирлеген дә
Себерҙәрҙә түккән тир һаҡлай,
Себерҙәрҙә түккән тир яҡлай.