Ә, ә-ә-ә!… Тапты бит!… Аллаға шөкөр… Бер көндә магазинда икмәк алған саҡта илле һум аҡсаһы етмәгәйне. Күршеһе Сәрбиямал биреп торҙо, Хәҙисә, аҙаҡ ҡайтарырмын, тигән ине, онотҡан, хәҙер аҙна уҙҙы инде. Моғайын, күршеһе шуға ингәндер, йәғни тегенең иҫенә төшөрөргә, ана бит, аҡса һораған булды…
Күп тә үтмәне, Хәҙисә, ҡулына илле һум аҡса тотоп, күршеләренә китеп бара ине. Башында бер герә уй: "Әйҙә, бурыслы булып ҡалмайым, йомош-фәлән тип, башҡаса кереп йөрөмәһендәр! Күңелем тыныс булыр, исмаһам!"
Фәрит ағай миңә гел асыулы, уҫал кеүек тойола. Бер ваҡытта ла уның йөҙөндә йылмайыу әҫәрен күрмәҫһең. Ә бөгөн юғалтҡан әйберен тапҡанмы ни, шат йылмайып, тигеҙ матур тештәрен ҡояшта ялтыратып урам буйлап килә. Әгәр үҙен һуңынан яҡындан күрмәһәм, был холҡон аңламаҫ та инем. Баҡһаң, Фәрит ағай алтын тештәр ҡуйҙыртҡан икән!