Ер

Эшкә тотонғайныҡ ҡына коридорҙа секретарь ҡыҙҙың тауышы ишетелде:

– Тиҙ генә кәңәшмәгә!

– Ай, Алла! – Инде ике тапҡыр сәй эсеп, унан биҙәнеп алған Зилә ризаһыҙ ғына мөңкөлдәне. – Йыйылыш та йыйылыш. Әйләнгән һайын ниндәй бөтмәҫ йыйылыштыр ул?

– Ниңә улай ут сыҡҡандай ҡылана икән?

– Әллә Фәрүәзгә исем бирҙеләрме икән, ошо арала булырға тейеш тигән һымаҡ ине.

– Ә-ә-ә, шулай шул! Исем тип хәҙер нисә йыл саба бит инде. Теге ваҡыт ял алып, Мәскәүгә лә барып ҡайтҡан, тиҙәр.

– Ҡуй инде уға, мулла ҡушҡан исем генә аҙ. Шул ҡағыҙ киҫәге тип үлә бит, нимәгә хәжәттер.

– Китсәле! Әйтерһең, бер ул ғына эшләй, башҡалар уйнап йөрөй.

– Тиҙ генә кәңәшмәгә! – Секретарҙың ҡәтғи тауышы “йәһәтерәк булығыҙ” тигәнде аңлатты. Барса халыҡ шатыр-шотор ишектәрен бикләп, коридор башындағы бүлмәгә тыпыр-тыпыр ҡарай атланы.

Ниндәй яңылыҡ ишетербеҙ тип, барыһы ла директорға төбәлде. Мөхәммәт Ғарип улы беҙгә бер талай ҡарап алды ла:

– Хөрмәтле коллегалар, – тине, ихлас йылмайып. – Матур яңылыҡ бар. Үҙегеҙ беләһегеҙ, ҡала хакимиәте беҙҙең хаҡта ҙур хәстәрлек күрә. Һеҙ тағы ла тырышыбыраҡ эшләһен өсөн уңайлы шарттар тыуҙырырға тырыша. Беҙ барыбыҙ ҙа – ижад кешеләре. Ҡулай урын юҡ. Беҙҙең хеҙмәткәрҙәргә ҡала ситенән ер бирәләр. Әле мохтаждарҙың исемлеген һорайҙар. Кемдәргә ер кәрәк, хәҙер үк исемлек төҙөп, алып барып тапшырырға тейешбеҙ.

Директорҙың һүҙенән бүлмә йәнләнеп китте, барыһының да йөҙөндә йылмайыу сатҡылары тойолдо. Бәй, шулай булмайса! Ойошмала йәштәр байтаҡ, күбеһе ауылдан килгән. Берәүҙәр дөйөм ятаҡтың әбрәкәйҙәй генә бүлмәһендә тығылып көн итә. Икенселәре, унда урын етмәгәнлектән, кеше фатирында ат хаҡы түләп йәшәй.

Эш ҡайғыһы китте, һәр кемдең телендә көнө буйына “ер бирәләр ҙә ер бирәләр” тигән хәбәр булды. Бер-береһенә бүлмәнән-бүлмәгә йөрөп шатлыҡтары менән уртаҡлаштылар.

– Ҡайһылай йәтеш булды әле!

– Фатир ҙа кәрәкмәй хәҙер.

– Мин махсус программаға яҙылғайным, һыҙҙыртайым әле.

– Шулай шул. Үҙеңдең баҡсаңда үҫтергән эсвежий йәшелсәгә етәме ни!

– Икебеҙ күрше булып йәшәһәк, ҡайһылай шәп булыр ине.

– Эйе, ҡатышып йәшәр инек.

Икенселәр ауылдағы атай-әсәһенә хәбәр итергә ашыҡты:

– Беҙгә ер бирәләр, өй бурай башлағыҙ.

Төштән һуң бөтәһе лә тып итеп директорҙың өҫтәленә ғаризаларын һалғайны.

Бер нисә көндән секретарь ҡыҙ йәнә коридорға сығып һөрәнләне:

Шуны ғына көтөп йөрөгән хеҙмәткәрҙәр кемуҙарҙан етәксе кабинетына ҡарай сапты.

Етәксе алдында ятҡан ҡағыҙҙарҙың береһен әйләндереп ҡарап алды ла һүҙ башланы.

Әле генә йылмайышып, әле үк үҙҙәрен шул ерҙә йорт һалып йәшәп ятҡандай хис иткән хеҙмәткәрҙәрҙең йөҙө йәмрәйҙе.

Ошо һүҙҙәрҙән Батыр ағайҙың йөҙө балҡығандан-балҡыны. Унан һуң ҡала ситендәге ерҙең мотлаҡ уға биреләсәгенә шик юҡ кеүек ине. Әммә бүтәндәр был фекер менән әллә ни килешергә ашыҡманы. Шул мәл ҡапыл урта йәштәрҙәге ханым үрәпсеп килеп тормаһынмы!

Унан Батыр ағайҙың үҙенә тура ҡарап:

Ҡатындың һүҙен икенсе берәү эләктереп алды:

Бая ғына Батыр ағайҙы яҡлаған Зилә йәнә урынынан һикереп торҙо:

Был һүҙҙәрҙе мөйөштә ауыҙы йырылып ултырған Ринаттың йөҙө йәмрәйҙе.

Шул саҡ бүлек мөдире Гөлиә урынынан баҫты.

Күтәренке кәйефтә башланып киткән йыйылыш шулай әллә күпме дауам итер ине лә директорҙың киҫкен тауышы барыһын да туҡтатты:

Эстән мөкөлдәшеп, риза булмаһалар ҙа, етәксегә ҡаршы һүҙ әйтеүсе булманы. Иртәгәһенә барыһы ла Ринатҡа бүрегә ҡараған кеүек ҡарай ине, кемдер сәләмен дә дә алманы.

…Был йыйылыштан һуң байтаҡ ҡына ашыу ваҡыт үтте. Ринаттың “Ер алыу” ҡыуанысынан уҡ ауылында буратҡан өйө лә, мунсаһы ла ултырып серей башланы.

Ошо көндәрҙә секретарь ҡыҙ йәнә коридорға сығып һөрән һалды:

Барыһы ла тыпырҙашып директорҙың бүлмәһенә ҡарай атланы. Етәксе тәүҙә яғымлы ғына иҫәнләште лә, тамаҡ ҡырып, һүҙ башланы:

Венер ИСХАҠОВ.