Башҡа кәләш табырмын әле

Егет менән ҡыҙ дуҫлашып йөрөй. Көндәрҙең береһендә егет уға тәҡдим яһай.

Ҡыҙ:

– Ярай, уйлап ҡарармын, – ти.

Иртәгәһенә осрашыуға ҡыҙ кәйефһеҙ генә килә. Егет сәбәбен һорай.

– Әсәйем риза түгел.

– Нимәгә?

– Һиңә кейәүгә сығырға...

– И, тапҡанһың ҡайғырыр сәбәп. Донъяла ҡыҙҙар бөткән тиһеңме! Башҡа кәләш табырмын әле.