Баҫымсаҡ көҙ тәрән уйға сумған,
Һағыш менән тулған уйҙары.
Һағыштары, һары һағыш һымаҡ,
Ялмап алған урман буйҙарын.
Хатта имән, ғорур йәнле имән,
Башын эйгән – уйы ауырға.
Ни ҡалған һуң баҡыр йәштәренә
Ал ямғырҙар булып яуырға?
Әллә инде утлы ҡуҙы менән
Ә бит тоғро аҡ ҡайыны барҙа,
Булмаҫ миләш уның кәләше!
Эй, йәш миләш, утлы күҙ йәш-тәлгәш,
Ниңә шулай көҙләп балҡының?
Ҡалһын, ҡалһын үҙ усыңда ғына
Тик берәүгә изге ялҡының!..