Хоҙай беҙгә башҡаса бала бирмәҫ инде

Был ғаилә менән сираттағы сәфәрҙә таныштым. Күренеп тора - уңғандар. Донъя-тирәләре төҙөк, күп итеп мал тоталар. Берҙән-бер улдары Өфөлә уҡып йөрөй.

- Тағы бәпестәр алып ҡайтһағыҙ була инде, - тинем йорт хужаһына. - Мохтаж түгелһегеҙ.

Ир моңһоу ғына итеп ҡараны ла:

- Үҙем ҙур ғаиләлә үҫкәс, балаларым да күп булыр тип уйлай Үкенескә ҡаршы, Хоҙай беҙгә башҡаса бала бирмәҫ инде.

- Ниңә улай тип әйтәһегеҙ?

Ир ошо тарихты һөйләне. Баҡһаң, улар икенсегә бәпәй алып ҡайтырға йөрөгәндә бесәйҙәре балалаған. Бер көндө ҡатыны шул йән эйәләрен йылғаға алып барып батырған.

- Инәһе балалары өсөн шул тиклем ҡайғырҙы, күҙе йәше сығарып иланы, хатта әллә нисә көн буйы ашаманы. Уны күреп үҙемдең йөрәгем өҙөлгәндәй булды, ә ҡатыным иҫе лә китмәне. "Бесәй ҙә булдымы мал", - тип кенә ҡуйҙы. Бер нисә көндән ҡатыным ауырып китте лә "Ашығыс ярҙам" саҡырттым. Балабыҙ үле тыуҙы.

Был һүҙҙе әйткәндә, ирҙең күҙҙәрендә йәш бөртөктәре күренде.

- Ошонан һуң ҡатыным бер ҙә ауырға ҡала алманы. Аптырғас, бер күрәҙәсегә барҙыҡ. Ул:"Һеҙгә бесәйҙең рәнйеше төшкән", - тигәс, шаҡ ҡаттыҡ.